Onderzoek naar vrouwspecifieke aandoeningen
Astrid Vollebregt, gynaecoloog in het Spaarne Gasthuis, benadrukt dat als ruim de helft van de bevolking met dit soort aandoeningen te maken krijgt, het een no-brainer zou moeten zijn dat daar meer aandacht voor komt. Samen met hoogleraar en gynaecoloog Judith Huirne (Amsterdam UMC) leidde zij een groot onderzoek naar de maatschappelijke acceptatie van vrouwspecifieke aandoeningen.
Samenvatting van de conclusies
Voor het eerst is in kaart gebracht waar de kennisachterstanden zitten, wat de impact van dit soort aandoeningen is op vrouwen en wat het de maatschappij kost. Dit onderzoek, uitgevoerd namens de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) in samenwerking met huisartsen, seksuologen, zorgeconomen, medisch specialisten, vrouwenorganisatie WOMEN Inc., Patiëntenfederatie Nederland en diverse patiëntenorganisaties, onthult dat bij zowel patiënten als zorgverleners kennis ontbreekt, de impact op de levenskwaliteit van vrouwen ingrijpend is, en de maatschappelijke kosten veel hoger zijn dan tot nu toe werd aangenomen.
Genderblindheid
Volgens de onderzoekers worden gezondheidsklachten die gepaard gaan met deze aandoeningen te vaak afgedaan als ‘vrouwenkwaaltjes die erbij horen’. Dit diepgewortelde idee komt voor bij zowel vrouwen als zorgverleners. Volgens Huirne is dit problematisch omdat het merendeel van deze klachten niet normaal is en met een vroege diagnose en juiste behandeling verholpen kan worden. Hoe eerder je het opspoort, hoe beter je onherstelbare schade kunt voorkomen.
In medisch onderzoek worden de verschillen tussen mannen en vrouwen vaak over het hoofd gezien, wat leidt tot een gebrek aan kennis over gynaecologische aandoeningen. Dit fenomeen doet zich ook voor bij andere ziektes, zoals kanker en hart- en vaatziektes, volgens emeritus hoogleraar Vrouwenstudies Medische Wetenschappen aan het Radboudumc Toine Lagro-Janssen.
Maatschappelijke kosten
De onderzoekers hebben voor vier veelvoorkomende aandoeningen – bekkenbodemproblemen, cyclusstoornissen, hormoongerelateerde aandoeningen en vulvaire problemen – ingeschat dat de totale maatschappelijke kosten in 2022 tussen de 2,5 en 7,8 miljard euro lagen. Vollebregt en Huirne benadrukken echter dat de werkelijke kosten veel hoger liggen, omdat hun berekening alleen de zorgkosten na het moment van diagnose omvat.
Toekomst
De gynaecologen pleiten voor een landelijke strategie voor vrouwengezondheidszorg. Volgens Vollebregt is het essentieel om kennis te verspreiden bij vrouwen en zorgverleners en tools te ontwikkelen waardoor zij weten wat normaal is en wat niet normaal is. Deze aanpak zou niet alleen de zorgkosten en ziekteverzuim aanzienlijk verminderen, maar ook de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt verbeteren.
Demissionair minister van Volksgezondheid Ernst Kuipers heeft het onderzoek in ontvangst genomen. Hij heeft al aangegeven zich graag in te zetten voor passende zorg voor iedereen en dat het aan alle betrokken partijen is om met de aanbevelingen aan de slag te gaan.
Met dank aan:
Astrid Vollebregt, gynaecoloog in het Spaarne Gasthuis,
Judith Huirne, hoogleraar en gynaecoloog in het Amsterdam UMC,
Toine Lagro-Janssen, emeritus hoogleraar Vrouwenstudies Medische Wetenschappen aan het Radboudumc.
2 min
