Lenalidomide bij kinderen met glioom

Kinderen met laaggradig glioom hebben vaak langdurige therapie nodig en lijden onder morbiditeit bij de behandeling. Hoewel gerichte therapieën veelbelovende alternatieven zijn voor cytotoxische middelen, zijn hun werkzaamheid en de langetermijngevolgen van het remmen van een normale ontwikkelingsroute onbekend.¹

Fase 1-studies wezen op een betere verdraagbaarheid van lenalidomide bij kinderen dan bij volwassenen en een potentieel dosis-respons effect. Lenalidomide wordt geclassificeerd als immunomodulerend geneesmiddel omdat het immuunsysteem wordt gestimuleerd. Het heeft nog andere potentiële werkingen tegen tumoren, het kan bijvoorbeeld de groei van tumorcellen stoppen door de bloedtoevoer naar de tumor te blokkeren.²

Onderzoek

Het gaat hier om een fase 2-studie met orale lenalidomide welke is uitgevoerd bij 74 in aanmerking komende kinderen. Deze patiënten hadden pilocytaire astrocytomen en gliomen van de optische baan en initiële behandeling sloeg niet aan. Kinderen werden willekeurig toegewezen aan regime A (n=27), de lage dosis (20 mg/m²/dosis), of regime B (n=37), de hoge dosis (115 mg/m²/dosis) lenalidomide. Lenalidomide werd voor elk regime eenmaal daags x 21 dagen van elke cyclus van 28 dagen toegediend.

Primaire doelstellingen waren het bepalen van de objectieve respons, gedefinieerd als minimaal vier weken een volledige of een gedeeltelijke (50% reductie in omvang) respons, en beoordelen van vroege progressie. Secundaire doelstellingen waren de schatting van gebeurtenisvrije overleving, algemene overleving, toxische gebeurtenissen en beoordeling van plasma lenalidomide concentraties.¹

Resultaten

Het vooraf gedefinieerde activiteitsniveau van belang werd voor beide armen bereikt. In elke arm werden vier objectieve responsen waargenomen, en het aantal vroege progressoren was laag.

Behandeling op lange termijn (tot twee jaar) was haalbaar en verdraagbaar. Achttien patiënten voltooiden uiteindelijk 26 cycli van therapie (regime A, n = 12; regime B, n = 6). De mediaan van het aantal cycli was 14 voor regime A en 11 voor regime B. Van de 74 in aanmerking komende patiënten die het studiegeneesmiddel kregen, moesten er 30 de dosis verlagen wegens toxiciteit (regime A, n = 6; regime B, n = 24) en 16 stopten wegens toxiciteit (regime A, n = 2; regime B, n = 14).¹

Conclusie

Lenalidomide vertoont voldoende activiteit bij kinderen met laaggradig glioom om verder onderzoek te rechtvaardigen. Een standaard lage dosis (20 mg/m²/dosis eenmaal daags × 21 dagen van elke cyclus van 28 dagen) lenalidomide werd beter verdragen en was even doeltreffend als een hogere dosis. Lenalidomide vertegenwoordigt een potentiële bijkomende behandelingsoptie voor kinderen met een ongecontroleerde ziekte.^1,2

Referenties

1. Warren Ke, et al.  J Clin Oncol. 2023; https://doi.org/10.1200/JCO.22.01777
2. NLM, ClinicalTrials.gov. 2023; https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT01553149