Ambulancezorg, elke dag anders, elke dag zorg: regie

Op locatie

Er is niet alleen sprake van minder kracht (parese), maar van volledige uitval links (paralyse). Ook is mevrouw niet meer tot spreken in staat. Haar ogen kijken me angstig aan. Ook draaien de ogen geregeld in een dwangstand naar rechtsboven. Dit wordt ook wel genaamd “de ogen kijken de haard (waar de oorzaak zit) verwijtend aan”.

• In de A is de ademweg vrij.
• In de B is de saturatie 99% en is de ademhaling sufficiënt.
• In de C is er een hartritmestoornis, z’n atriumfibrilleren aanwezig. Mevrouw is hier niet mee bekend. De bloeddruk is 146/78.
• In de D is enige onrust aan de rechter zijde. Dit lichaamsdeel probeert zoveel mogelijk te compenseren. De glucose is 5.2 mmol/l.

Mevrouw moet met spoed naar het ziekenhuis. Reden van de spoed is dat als mevrouw naar aanleiding van de CT-scan een stop in een bloedvat heeft, er snel met medicatie (alteplase) begonnen kan worden om te proberen het stolsel op te lossen en de flow weer op gang te krijgen. Onderweg bel ik met de SEH-arts. Alles wordt voorbereid.

Op de SEH

Er wordt een CTa gemaakt. Een CT-scan met contrastvloeistof, welke uiteindelijk meer specifiek informatie geeft. Een bloedvat is afgesloten, blijkt uit het onderzoek, en er wordt door de SEH-arts/neuroloog besloten om trombolyse te geven.

Echter geven deze medicijnen niet het gewenste effect. De volgende stap in de behandeling is de zogenaamde IAT: intra-arteriële trombectomie. Dit gebeurt in een academisch centrum, waarbij de interventie radioloog middels een katheter via de arteriële bloedbaan naar het afgesloten bloedvat gaat en daar de trombus weghaalt, zodat de flow terug keert. Daarna is het afwachten in hoeverre er schade is en wat dit in de praktijk gaat betekenen. Voor deze behandeling wordt mevrouw ook met spoed overgeplaatst.

De regie kwijt

En zo lig je binnen twee uur vanuit de ontbijttafel, op tafel in een academisch centrum. Je niet kunnen uiten, niet kunnen zeggen wat je voelt en bang zijn voor wat er allemaal gebeurt. Hoe moeilijk en frustrerend moet dat niet zijn voor iemand. Dat je volledig de regie kwijt bent. Dat je bij bewustzijn bent en in korte tijd volledig afhankelijk bent van anderen. De impact voor de patiënt en familie moet enorm zijn.

Ook in die eerste uren is onze zorg belangrijk. Praat tegen de patiënt en niet over de patiënt. Vele krijgen alles gewoon mee. Vertel alles wat je doet en zeg ook wat je vermoed wat er aan de hand is. De patiënt is ook niet dom. Zeg dat je begrip hebt dat de patiënt zich niet kan uiten. Blijvend gezien en gehoord worden is de basis van zorg geven aan iemand die de regie volledig kwijt is. En een hand vast houden van iemand die in zo’n kwetsbare positie zit, is het minste wat ik kan doen. De ander letterlijk laten voelen: ik ben er voor je.

Ambulancezorg, elke dag anders, elke dag Zorg.

Met dank aan John Joosten. John is Ambulanceverpleegkundige, Rapid Responder en verantwoordelijk voor social media Ambulancezorg Limburg (Facebook: Ambulanceverpleegkundige in praktijk, Instagram: ambulanceverpl_in_praktijk).